Geneza

Najpierwszą modlitwą chrześcian jest "Ojcze nasz". Pierwsi kapłani mięli obowiązek codziennego odmawiania wszystkich, czyli 150 psalmów. Wzorując się na tym zwyczaju, bracia zakonni wprowadzili obowiązek odmawiania 150 Ojcze nasz. Modlitwę tę nazwano "Psałterzem braci". Dla sprawniejszego odliczania Psałterza mnisi posługiwali się początkowo kamykami. Póżniej pojawił się sznur z naciągniętymi kulkami. Najstarszy odnaleziony taki sznur z kulkami pochodzi z grobu św. Gertrudy z Nivelles z 658 roku .

Za ojca Różańca uważa się św. Dominika (ok. 1170-1221). Legenda głosi, że podczas swoich podróży po Europie w celu zwalczania herezji albigensów, pomimo postów i modlitw jego posługa nie przynosiła oczekiwanych owoców. Wtedy to ukazała mu się Matka Boża i poleciła odmawianie 150 Zdrowaś Maryjo przeplatane 15 Ojcze nasz. Po włączeniu tej praktyki modlitewnej do posługi kaznodziejskiej św. Dominik zaczyna odnosić sukcesy w walce z herezją.

Ostateczną formę Różańcowi nadał bł. Alanuso a la Roche (1428-1475), który ustalił liczbę 150 Zdrowaś podzielone na dziesiątki i przeplatane Modlitwą Ojcze nasz. On też zaproponował nazwę "Psałterz Maryi".

Ta forma modlitwy o wstawiennictwo do Najświętszej Maryji Panny utożsamiania była dawniej z ofiarowaniem wieńca z róż Matce Bożej. Stąd nazwa modlitwy - Różaniec.

Bitwa po Lepanto

W XVI w. muzułmanie panujący w Północnej Afryce zapragnęli opanować europejskie porty śródziemnomorskie, by stamtąd ruszyć na podbój Europy. Papież Pius V wezwał wszystkich katolików do modlitwy różańcowej w obronie Europy. 7 października 1571 r. doszło do decydującej bitwy morskiej pod Lepanto pomiędzy flotą chrześcijańską a muzułmańką. Nieoczekiwana zmiana pogody uniemożliwiła okrętom muzułmańskim wykonywać manewry, co przesądziło o losach bitwy. Wygrali chrześciajnie, Europa została ocalona.

Papież Pius V, świadom komu zawdzięcza zwycięstwo, ustnowił dzień 7 października świętem Matki Bożej Różańcowej. Papież Klemens XI, po zwycięskiej bitwie nad Turkami w 1716 r. rozszerzył święto na cały Kościół. Natomiast Papież Leon XIII, w roku 1885 r. polecił odmawiać różaniec przez cały październik.

Cud w Hiroszimie i Nagasaki

Pół roku przed atakiem atomowych do Hiroszymy i Nagasaki przybuło dwóch mężczyzn, którzy nawoływali do codziennego odmawiania Różańca, pokuty, przyjmowania sakramentów, noszenia sakramentaliów, trzymania w domu wody św. i gromnicy. Tylko żarliwa modlitwa różańcowa była gwarancją ocelanie z nadciągającego nieszczęścia.

Po ataku atomowych na Hiroszymę i Nagasaki, wszystkie budynki zostały zrównane z ziemią, za wyjątkiem dwóch. Nie tylko budynki były całe, ale również podwórka i znajdujące się na nich trawniki, kwiaty i zabudowy gospodarcze. W jednym ocalało 12 osób, w drugim 18. Amerykanie przez kilka miesięcy badali dlaczego te domy zostały nietknięte i nie znaleźli przyczyny. Stwierdzili, że musiały działać jakieś siły nadprzyrodzone.

Sami uratowani zaświadczyli, że w noc przed atakiem ukazał im się Anioł i zaprowadził ich do domu, w którym mieszkała rodzina, która codziennie odmawiała różaniec. Jeden z ocalałych został później księdzem.

Formy różańcowych nabożeństw

• Różańcowe - w miesiacu październiku, wieczorem gromadzą się wierni w kościele na wspólne odmawianie różańca.


• Różaniec nieustający - członkowie wspólnoty losują jedną godzinę w pewnym okresie czasu (np roku), w której odmawiają różaniec; dzięki temu, w każej godzinie ktoś odmawia różaniec.


• Róże różancowe (Żywy Różaniec) - to grupy 20-to osobowe, z których każda osoba odmawia codziennie jedną z 20 tajemnic różancowych.


• Jerycho różancowe - całodobowe naborzeństwo obejmujące odprawianie Mszy św, zakończone wystawieniem Najświętszego Sakramentu, przed którym odmawia się Różaniec i Koronkę w intencji Ojczyzny i Europy; naborzeństwo każdego dnia odprawiane jest w innej parafii, a nazwa nawiązuje do obnoszenia przez Izraelitów Arki Przymierza wokół Jerycha w celu zburzenia murów miasta.


• Nowenna Pompejańska - trwa 54 dni, każdego dnia odmawia się wszystkie częśći Różańca, przez pierwszych 27 dni odmawia się część błagalną nowenny, a w pozostałe dni część dziękczynną.


• Kółko żywego różańcowe - Powszechną formą odmawiania różańca jest wspólna modlitwa z rodziną, sąsiadami lub znajomymi. Tworzą oni tzw. kółko żywego różańcowe. Członkowie kółka codziennie wspólnie odmawiają jedną część różańca, każdego wieczoru u innego z członków z kółka. Modlitwie przewodniczy zawsze gospodyni domu.