Wielki Poniedziałek

Namaszczenie w Betanii

Geneza

Ostatnie dni przed Paschą Chrystus spędził u swoich przyjaciół w Betanii - Łazarza, Marty i Marii.

W poniedziałek poprzedzający mękę została urządzona w domu Łazarza uczta dla Chrystusa i jego uczniów. Była to uczta pożegnalna. Do stołu podawała Marta a Maria słucha słów Chrystusa u jego stóp (J 12,2-4):

"Urządzono tam dla Niego ucztę. Marta posługiwała, a Łazarz był jednym z zasiadających z Nim przy stole. Maria zaś wzięła funt szlachetnego i drogocennego olejku nardowego i namaściła Jezusowi nogi, a włosami swymi je otarła. A dom napełnił się wonią olejku."

Namaszczenie Jezusa Chrystusa olejami miało charakter sakramentu namaszczenia olejami przed śmiercią.

Namaszczenie chorych

Sakrament namaszczenia chorych lub umierających olejem ustanowił sam Jezus Chrystus jeszcze w czasie swojego nauczania. Wspomina o tym Ewangelia św. Marka (Mk 6, 13):

"Przywołał Dwunastu i zaczął wysyłać ich po dwóch, dając im władzę nad duchami nieczystymi. Zachęcił ich, by niczego poza samą laską nie brali na drogę: ani chleba, ani torby, ani pieniędzy w pasie. "Załóżcie tylko sandały. I nie wdziewajcie dwóch sukien". Mówił im jeszcze: "Gdy wejdziecie do jakiegoś domu, tam się zatrzymujcie, aż odejdziecie stamtąd. Jeśli jakieś miejsce nie przyjmie was ani nie będą chcieli was słuchać, odchodząc stamtąd, strząśnijcie proch ze swoich stóp jako świadectwo przeciw nim". Poszli i wzywali do nawrócenia. Usuwali też wielu demonów i namaszczali oliwą wielu chorych i przywracali im zdrowie."

Od tamtej pory Kościół nieprzerwanie udziela tego sakramentu dla pokrzepienia chorych i oczyszczenia ich z grzechów jak nauczał św. Jakub Apostoł:

„Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone”

ZOBACZ TAKŻE